Stare budowle lub nawet ich pozostałości stanowią często ważki ślad (a i nierzadko jeden z niewielu śladów) po dawno już minionej epoce historycznej. Podobnie jest również w przypadku średniowiecza i bezpośrednio powiązanej z nim architektury. W tym przypadku – architektury romańskiej.
Architektura romańska jest niewątpliwie bardzo urokliwa i klimatyczna. Kojarzy nam się ona natychmiast ze wczesnym średniowieczem. Uwagę przykuwa nieomal natychmiast wyjątkowo duża doza surowości oraz brak ornamentyki. Wynika to oczywiście z obronnych destynacji wielu romańskich budowli. Widać w nich swoisty minimalizm. Czy jest on piękny czy też nie? Wszystko jest kwestią indywidualnego gustu.
Poza swoistą surowością, architektura romańska charakteryzuje się też dużą masywnością i topornością. Prym wiodą tu bowiem masywne, grube wieże oraz równie grube mury. Architektura romańska jest – w zasadzie – momentami monumentalna i przytłacza swą masywnością. Jedyni widzą w tym duży urok, inni – wręcz przeciwnie. Tak jak mówiliśmy: to kwestia spojrzenia i upodobań architektonicznych.
